K Kardeşim oldu Şiiri - Hüseyin Varyeter

Sen doğduğunda,
Ben vardım!
Yıl bindokuzyüzellidört,
Çarşambaydı günlerden,
Ağustos'un dördü...
Başında beklediler,
Sevdiler sevindiler,
Beni de sevindirdiler...
Müjdeyi verip,
Senin adın Hüseyin,
Kardeşinin de,
Ferit oldu dediler.
Bak sana!
Neler getirmiş,
Hepsini verdiler...
Ayrılmazdım hiç yanından,
Ne zaman,
Oynıyacaksın diye,
Beklerdim her an.
Böyle birkaç yıl geçti!
Ağlayınca,
Oyunlar yapardım sana.
Susturamazsam,
Koşardım anneme.
Ağabi olmak,
Değildi kişinin elinde!
O zaman,
Yaş pastaları yoktu.
Mum da üflemezdik hiç!
Yani bilmezdik,
Yaş günlerini....
Derken okullu olduk,
Yaş günlerini de okuduk.
Başladı zaman,
Hızlı geçmeye...
Okullar ardarda bitti,
Derken,
Büyükler bir bir gitti!
Hayat,
Kandırmaca gibiydi.
Sizin anlıyacağınız,
Yaş günleri de,
Girdi hayatımıza!
Sonradan gelenlerle!
Başladı kutlanmaya...
Bizi yaşlandıran,
Mumlu pastalı,
O yaş günleri...

04Ağustos2020
Salı 02'51/3'32
Mustafakemalpaşa