Abdesti alarak divana durduk,
Vesveseye kandık hayaller kurduk,
Dünyalık işlere kafayı yorduk,
Yönümüz Kıble de şuur kayıyor.
Niyet ettik eller kalktı havaya,
Süphaneke deyip geçtik duaya,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
