K..harfi başlıklı kaçışlar

Kaç kere kaç
Kaç edecekti kafam karıştı
Karalar başıma..! değirmende un nerede..?
Kaçıncı köy bu …
Kalemi bırak gökyüzüne bak
Karaltılar bulut mu..?
Kahırdan durdu atışları yüreğinin
Karanlık basan gölgeler yağmur mu..?
Korkular ne ki..?
Kör olası kent aldı fidanları çorak bağrına
Kucak dolusu açlık arka sokaklar
Kuruttu cesur duruşları
Kat kat sayısızca üst üste insanlar
Kara kara gözler vardı
Kırıktı camları evlerin
Kentin acıları çokmuş
Kurumuş rengi yüzlerinde
Kaçış üstüne kaçış buymuş
Karmakarışık ortalık insanlık yok olmuş
Kirli yüzleri tanımadı şehirde yeniydi
Küçük onca çocuk yalnız oynar
Kalburdan geçiyor şehir
Kahırlı boğaz damlıyor mavi
Kalabalık sahil sevda kaynar
Köprüler uzun ince bir yol
Kaldırımlar dostun sabaha kadar
Kal gitme dedi..
Kalakaldı görenler…gülmek mi..?
Kalırsam bekler beni
Kalbim dayanmaz bu ibrete
Kararlaştıralım yarın olsun gel..
Kalbi hızlandı birden
Kararsızdı ötekisi
Kaçırmak istemiyordu saat yaklaştı
Kalsın orada her şey buraya kadar
Kaç dedi..? saat kaç..
Küfesi çok ağır hamalın
Karısı “..çok para verme..” dedi
Kırışık suratlı adam güven vermiyor
Kasım ayında borçları bitiyormuş
Kızı olduğunu bilmiyordu
Küçükken dayak yemekten hiç bıkmadı
Korkularla yürüdüğü anlaşılmasın diye hep gülüyormuş
Kana kana su içecekmiş
Kırmızının esrarını çözdüm dün gee
Kaşları öyle güzel ki…gözlerine inemedim dedi..
Köpeklerden nefretini fark edince pişman oldu yalan söylediğine
Köylerin uzakta..hep uzaklarda oluşu sanki niye..?
Köz üzeri düşünmek mi..?
Katlanabilirsem kelimelere ortaya dökülen
Kapımız açık…açık alınlılara
Kitaplara sığmaz destanları daha ne kadar göremiyeceğiz..
Karaydı gözleri ağladıkça derinleşen
Karakol kurulmuş inançlara
Kahrolası ırkçılık yaygın şehirde
Kuyular derin…ashab-ı uhdud okul önleri kentte
Karabasan yasaklar… utanç duvarı yıkılmadı
Kal kalabilirsen sen de
Kabil taraftarlarına bak
Kaçırıp duruyorlar uzağa gözlerden
Kıyamlara duran saf saf bir ahlakı
Kendilerini aslında kandırdıklarını bir bilseler …

MUSTAFA KAYA
HASKÖY / 17.03.2006