Şanlı tarihimizde,
Bir ulu çınar Kerkük.
Şimdi alev içinde,
“Mum kimin” yanar Kerkük.
Arar her geçen günü,
Hasretle arar dünü.
Hep bize dönük yönü,
Ağabey sanar Kerkük.
Bakar,bakar yollara,
Yollar tozlu ve kara.
Şifasız mı bu yara,
Durmadan kanar Kerkük.
Yıllardır kara bağlar,
“Hallari” yürek dağlar.
Yaş olup gözden çağlar,
Olmuş bir pınar Kerkük.
Uzak baba ocağı,
Nerde ana kucağı.
Yakmaz çölün sıcağı,
Ateşte donar Kerkük.
Duman almış başını,
Silen yok göz yaşını.
Enverî gardaşını,
Özlemle anar Kerkük.
Kayıt Tarihi : 3.7.2007 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikaye ye gerek var mı.Her şey apaçık meydanda.
Bir ana düştü yere
Bağrı sürünür yere
Başında bala ağlar
Kurban düştüğün yere
Oy benim can gardaşım
Yâd olmaz senin yaşın
Sen orda yanarsında
Yanmaz mı can gardaşın
Kuş yürekli Türkmen im
Öz türküm hem Türkmen im
Bir sızı düştü içe
Yandı yürek Türkmen im
Kerkük ün dağı taşı
Diktir Türkmen in başı
Dünyalar senin olsun
Vermem bir çakıl taşı
Allah’ım koyma zora
Düşmüşüz bir kez dara
Dağılsın kara bulut
Tekrar kavuşsun yara
Mavi gök mavi bayrak
Kurulsun düğün dernek
Yiğitler kalktı şaha
Kerkük zafere demek
_____MertlerinEfendisi____-
Arap kurt
Duyarlı yüreğe selam olsun..yakındır zafer
saygılar
TÜM YORUMLAR (1)