Yaklaşan bahar çiçek badem ağacının dallarında,
Kaçıncı bu saymaya var mı ihtiyaç,
Giden de ömürden gelen de,
Mezarlık yolunda badem ağacı,
Bir açmış yaprağını bir selamlamış yolcuyu,
O en kısa,en rahat sonuncu yolculuğu,
Kimse var mı oralarda,
Var mı kimse hayatında,
Pencereden gelen ışığın oynaşında gölgeler,
Gölgeler gerçek ışık yalan bu gece.....
Kimse var mı hayatında,
Günlerin hepsi aynı,
Sen gittiğinden beri,
Ayrılığın en zor yanı,
Bilmek dönmeyeceğini geri....
Yolların hepsi aynı,
Ah Selda,
Ah bulunmaz sevda,
Ah Selda rüyalarımdaki gülen kız,
Ah selda yok şimdikilerde vefa....
Ben sana kaç yıldır ölüyorum,
Varım yoğum sensin inan,
Bir yamalı hayatım var,
Yanımda götüreceğim,
Tek kabiliyetim sensin inan.
Tek mahçubiyetim hayata,
Yoktan bir aşk bu,
Kimse kitabını yazmaz,
Acıların koğuşunda,
Filizlenen tek yeşildi,
Umutsuz ahizelerin,
Sahte bir yankısıydı...
Aşk tutulmaksa gözlerinde,
Çivit mavisi gözlerinde yanmaksa,
Aşk olayım,figan olayım,yanayım ha yanayım.
Aşk buruşturup attığın kağıt parçasıysa senin için,
Ben o aşka kül olayım.....
Sor bana söyleyeyim,
Sonbaharda ağacın dökülen,
Yaprağıyım ben,
Ağlamaklı gözlerin,
Gözlerinin düşen damlasıyım ben
Senin gözlerinde ışık solmasın diye,
Varlığına var olmak benim işim,
Günlerin gürültüsü ve yalnızlığı,
Çekip savuruken hayatımızı,
Yokluğuna ağlamak benim işim...
Sen inanmasan da bana,
Buraya kadarmış sevdam,
Bugünmüş yol ayrımı,
Sen bilmem kaçıncı baharına,
Bense kara yoksul yanlızlığıma.
Buraya kadarmış seninle,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!