Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Evet Osman hocam öyle bir kadim düşman benimde var, kaç kere kovdum ama.....
Konusu, anlamı, anlatımı tek kelime mükemmel bir çalışma, yürekten tebrikler, saygılar.
Malesef aynı sadık dost?= Kadim Düşman bende de var... Rahmetli babamda dumanı yele verirdi... :(
Allah bu zakkumun tadını ağzımızdan tez zamanda alsın inşa'Allah... Yıllardır dert ortağı bildiğimizin, aslında hiç bir derde çare olmadığınıda gözümüz gördü... Şiirsel anlamda ve ders alınacak ibretler bakımından güzeldi hocam. Kaleminiz, yüreğiniz dert görmesin. Selam ve saygılarımla. Mustafa usta
Sanki kadim bir dostluk başlamış gibi;yanılıyor muyum Üstadım?
Bir kezinde de ben tam iki yıl yedi ay arayı açmıştım onunla..
Güzeldi şiiriniz.
Kutluyorum.
Saygı ve selamlarımla.
Yasak aşklarımı sana anlattım
Senden deva buldum senden us aldım
Elveda can dostum seni bıraktım
Benim sadık dostum zıkkım sigara
En kadim düşmanım zakkum sigara
Değerli kardeşime sigarasız sağlıklı bir yaşam diliyorum.Saygılar.MEHMET KINDAP
Üstadım harika bir anlatımdı..Yürekten kutluyorum...Ben sigarayı vefasız sevgiliye benzetirim...Bize yapmış olduğu o kadar zulüm ve döktürdüğü gözyaşına, ömrümüzü heba etmesine rağmen vazgeçemeyiz ya sevdiğimizden, sigara da aynı...Ne kadar sitem etsek te ondan cayamıyoruz...İkisi de yavaş yavaş öldürüyor ve süründürüyor son nefesimize kadar....Şiirinizi ayakta alkışlıyorum hocam....Kaleminiz daim olsun...
Saygılar...
KUTLARIM USDAT EMEĞİN VAR OLSUN.
ANLAMLI BİR İÇERİK.ÇOK GÜZEL BİR ANLATIM.YÜREĞİNİZE SAĞLIK.SELAM VE SAYGILARIMLA...
ah ah şu şirin yazılış asaletine bakın çok güzel olmuş usta kalem oldugu sayfadan belliya ama ben buraya dostunuzu dövmeyegelmiştim hey hayırsız dost bırak hemşerimin yakasını ayagımın altına alırım bak ben seni esir etme hemşerileri öldürürümseni senigidi serseri::::):):)) başınız sıkışın ca odostu deyil bu dostu ara lütfen:):):) aramassanız özülürüm bak ben:( işte size bir dost)
yüreğinize sağlık güzel olmuş gerçi şükürler olsun benim böyle bir dostumyok keşke gençler bu gerçekleri gençken göre bilse saygılarımla
Kutlarım kalemi.Esenlikler dilerim.Saygılarımla.Aparı
Bu şiir ile ilgili 31 tane yorum bulunmakta