K*Ah Bir Babam Olaydı Şiiri - Osman Öcal

Ah Bir Babam Olaydı

Nefes nefes tükenen hayat denen bilmece;
Kahırla dolduğunda kan kusar ince ince.
Ölüme hasret gözler ağlar ağlar gizlice.
*****Ah bir babam olaydı sırtım gelmezdi yere;
*****Koklanırken gül gibi kıskanırdı yer küre.

Ne adını isterim ne malına muhtacım;
Bir tutamlık sevgidir kör olası ilacım.
Bir gülüşü dindirir katre katre her acım.
*****Ah bir babam olaydı sırtım gelmezdi yere;
*****Hakk’a giden yol gibi çıkarsaydı sefere.

Başımdaki bulutu diyar diyar savuran,
Esmeyince bir rüzgâr eğilir mi bu cihan.
Yokluğu yüreğimde alev alev kızıl kan.
*****Ah bir babam olaydı sırtım gelmezdi yere;
***** Taç ederdim el gibi göğsümü gere gere.

Bağrıma ok saplayan ak kirişli kavi yay.
Ağrımı dindirecek zoru kılacak kolay,
Karanlığa doğacak yıldız yıldız dolunay;
*****Ah bir babam olaydı sırtım gelmezdi yere;
*****Sel götüren dal gibi gönlümüz yara bere.

Vuslatî aşkı ile can evinde saklayan,
Devredilmez mekânı ara sıra yoklayan,
Vatan gibi bağrına basıp basıp koklayan;
*****Ah bir babam olaydı sırtım gelmezdi yere;
*****Kader suskun lal gibi dökülmüşüm ne çare.

Osman Öcal

Darlığa ulaşan el, bağı çözerdi hemen
Ne ağlatır ne üzer, türlü güçlüğe rağmen
Ben de olurdum mesut, yüzü her daim gülen
*****Ah bir babam olaydı sırtım gelmezdi yere;
*****Huzur ile uyurdum uyanmazdım bir kere.......Asuman Soydan

yaşamda güç olurdu sırtımı dayar idim
ulu çınarım derdim gölgede uyur idim
hep unun sevgisiyle gelişir büyüridim
-ah bir babam olsaydı sırtım gelmezdi yere
-asla isyan etmezdim ben o zaman kadere.....Yusuf Değirmenci

Nasıl duygudur bilmem, görmedim hiç babamı
Neler vermem yoluna, keşke görse çabamı
Baba diye sarılmak, ihya eder adamı
...Ah! bir babam olsaydı, sırtım gelmezdi yere
...Elime de vursalar, acır belim bin kere...................Şükrü AKTAŞ

Vız gelir dokunmazdı kaderimin darlığı
Ağlamazdı gözlerim yeter idi varlığı
Varlığıyla yenerdim ben her türlü zorluğu
-Ah bir babam olsaydı sırtım gelmezi yere
-Huzur ile dolardı ömrümde her bir kare........Fatih Dumbay

Hayat denen bu gerçek, bana da koymazdı hiç
Bu eksiklik acıtmaz, derinden oymazdı hiç
Aha şu dilim varya, baba der, doymazdı hiç
-Ah bir babam olsaydı sırtım gelmezi yere
-Huzur ile dolardı ömrümde her bir kare........Feyzullah Kırca