Kaybetmeye zaman'la başlıyoruz.
Saatler, takvimler, günler, kaybedişimizin birer kanıtı adeta.
Saniyeleri, dakikaları, saatleri, günleri ve zaman geçtikçe an'la birlikte her şeyi birer birer kaybediyoruz.
Şimdi aynalardaki o anlık suretimizi bile kaybettiğimizi artık daha iyi anlıyorum.
Kaybettikçe azalıyoruz, yaşadıkça ölüyoruz.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta