K a y ı p Şiiri - Deniz Yılmaz Yakut

Kaybetmeye zaman'la başlıyoruz.

Saatler, takvimler, günler, kaybedişimizin birer kanıtı adeta.
Saniyeleri, dakikaları, saatleri, günleri ve zaman geçtikçe an'la birlikte her şeyi birer birer kaybediyoruz.
Şimdi aynalardaki o anlık suretimizi bile kaybettiğimizi artık daha iyi anlıyorum.
Kaybettikçe azalıyoruz, yaşadıkça ölüyoruz.

Geriye sayım başladı;
Bu yüzden hızla seviyoruz hızla ayrılıp hızla acılar çekiyoruz.

Hayat otobanında, bize ceza kesen her kanunu yok saysak da; Kaybetmek, nefes alış-verişlerimizin amacı artık bir bakıma!