K a r ı ş ı k ş i i r...

.

dağlar/

küstüm
dört duvar olmuş dağlara

çağırmayın beni cenginize
vurdukça
çocuklar gelir aklıma
sokmayın gece düşlerime
elinde yağlı ekmek ağlayanları

ölenler/

ki; en iyi şeydi savaş
tanrı gibi gezinen soytarılar
hırs oyuncaklarını alıp
düşerlerdi meydanlara
illa ilk kursun
gülümseyen çocuklara

barış/

kendim için istiyorsam namerdim

ütopya/

çiçekler var elimde
cennet sosyalist kokular sürmüş göğsüne
herkes
biri birine şeker verme derdinde
huriler yok
dem tutmuş yüzler
bir birine gülerler
kapalı
tadilatdayız

ve mesela /

çok şey dolardı bardağa
gözyaşı mesela

çay /

renk dedikçe
külü olsa
kırmızı boyansa
ağzında sigarayla
denize sarılan adamı anla
işte böyle
keyif rüzgarı çarpar bağrına

aşk /

orda sus/an kazanır

ayrılık /

gelirken yol sormuştun
dolandın durdun
kavuşup kavuşup bir akıyordun
dolanıyordun
işin çıkıyordu her gece
uyuyordun

köşe /

suyu arıyordu
burnunun dibinde
kanla sarılmış gölge
tutar eli
ılık kanı işte
görünmez
o kadar yakın dişe

sus/

tanımadığım
tanınmadığım tek yer
tek hece
körpedir kendince
özledim sen gelmeyince

kalabalık/

parmaklarımı saydım
yalnız değil
k/alabalıkmışım

boş /

kahve fincanı
fal satıcısı
ihanet
gölgenin ressamı
hala
mutluluğun resmin yapamadı

nasır /

- nasıl bilirdiniz

azrailin kılıcıdır
keser kan akıtmaz
güleni unutmaz
içi sevda
dışı naz
olsa sonbahar
olmasa yaz

mülteci/

içimde sınırlarım
köşe bucak kaçamam

14 03 2005

.