Kara bir bela çöktü topraklar üstüne
Ekilmez oldu ekilen tarlalar
İnsanlar şaşkın heryer perişan
Analar ağlıyor çoçuklar çaresiz
Topraklar çorak kalmış ekinsiz
Kuşlarda ötmüyor artık herşey sevgisiz
Nehirler durgun akan su değil
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta