K a d ı n istiyorum...

.rüzgar

eğil öksüz otların sallayıcısı rüzgar
bir kez eğil
görelim öfke nasıl kırılır
kırılan nasıl ayrılır

.kadın kokusu

baktım
alnımın değdiği yerde
yüz suyum
kokunun al dağlarına sıvandım
diz kapağından yukarı can
ayrılmış başka gözler
aklın kerameti dilinde sözler
tırnaklar hariç hep benzerler

.çekinme

savrul sallanan göğün üstünde
tutuşsun soğuk
ilk olsun, aşk olsun
perişan eyleme
dilenir dilenci
parayı sevdiğinden de’me

.yalnızlık

şapkası fırlamış temiz rüyalar
sessiz gelenin “freedom” deyişi
ısı al
azı al altımıza
karşımızda yaşlı kaldırımlar
bir hız ki sığınmak gölgelere
kaybolsak ölüm bile gelmez bizle

.kısa hisse

size
sana
dağda güller

.gülümseme

çocuklar doğuyor
gülünce

.isteme

erkeğim
kadın istiyorum
doğa istedikçe
sonra
palas pandıras yığılma

.konuşma

kış olsa
belli oluyor konuşma
ağız sus
buhar çıkıyor dudaktan
söz gibi değil
havada donuyor
sert cevapta

.sigara

kararsız
içmek mi
tüttürmek mi
ortası mı ikisinin
yargılayın beni
ömrüme ettiğim işkence
asın kuruyayım gökte

. kadın

bilmece

.bilme

tülbentlere sarılsa da
kokuyor et
hayat kıyafet...

19 08 2005

bilinç altı çalkantılara, kloru kalmamış suya,
bir damla gıda boyası atmaktır maksat,
yaşanmışlıklar susturamaz hayatı ve insanı,
sadece şiir konuşur..sadece şiir...