Ana rahminde, bilindik olduğu gün
Yüzünü buruşturur,
Erkek çocuk umutları sönmüş babalar,
Analarsa, keşke doğmasa der,
Benim çektiklerimi çekmese…
Taa çocukluğundan başlar,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Selma hanım şiiriniz gerçekten de çok etkili birinciliği haketmiş doğrusu...kadını eniyle boyuyla şiir masasına yatırmışınız ve iyi bir tahlil çıkarmışınız...Bizim toplumumuzda kadın tam hakettiği değeri göremiyor ama birde geri kalmış toplumları düşünün hala kadının 2-3 sınıf vatandaş muamelesi gören yerler var....
Bu şiir ile ilgili 51 tane yorum bulunmakta