Yolun henüz başındayım
Yeniden kendimi buluyorum
Yılları devirip geldim
Yok olan anılarım
Yenilenen hayallerim
Yüz yüze geliyorum
Yargıladığım geçmişim
Yorulmayan arayışlarım
Yakıcı pişmanlıklarım
Yalan ve riya yaşayışlarım
Yorsa da beni hepten
Yeniden doğuyorum ben
Yenilenen her gün
Yataktan kalkıyorum
Yeniden doğuyorum
Yatağa giriyorum
Yarına ölüyorum
Yeni güne doğmak
Yenilenen her günümde
Yarınlarımı düşünmeden
Yok olanları düşünmeden
Yüzde yüz günü yaşayarak
Yüklendiğim görevleri düşünerek
Yalan ve riyadan uzak
Yalın gerçekler üzerinde
Yaşamak istiyorum akşama dek
Yaşam her zaman
Yaşa göre yaşanmalı
Yaşın gerçeklerinde
Yaşın sorumluluklarında
Yeteneklerin bilincinde
Yeni güne başlar gibi
Yeniden hep yaşanmalı
Yargıladığım geçmişimde
Yetersiz bilgi ve bilincimin
Yenikliğini hep yaşamışım
Yüreğimi yakan her şeyde
Yeteneklerimi kullanmadığım
Yetersiz kaldıklarımdı hep
Yokluğa saldığım her an
Yukarıdan aşağıya düşer gibi
Yükselmeyecek gidişlerle
Yanımdan uzaklaşıp gitti
Yokluk, bir daha dönüşleri
Yeniden benimle olmayışlardı
Yakınırken ben geçmişime
Yarınlarımı yok etmiştim.
Yarın, yok olmayan
Yakında kavuşacağımdı
Yazık ediyordum onları
Yakındığım geçmişime
Yanılgıyla kader diyerek
Yaratılışıma isyan içinde
Yanlış bildiğim her şey
Yitirdiğim güzelliklerdi
Yalanın karşıtı gerçekler
Yanlışın içinde gittiler
Yakınıyordum ama ben
Yanımdan geçerken gerçekler
Yetenek, zekâ ve aklımla
Yedimdeki tüm güçlerimle
Yalansız, riyasız gerçekleri
Yol edinebilecekken kendime
Yularını kaptırmış gibi
Yalanların peşinden gittim
Yolun sonunda, kader dedim
Yaşadığım tüm yanlışlarıma
Yüreğimde doğrusunu bilirken
Yargılanan olmam gerekirken
Yargılayıp geçtim kaderi ben
Yanlış, arabesk tellerimden
Yeminli inancı düşünmeden
Yaratanın dediklerini dinlemeden
Yemek, içmek, eğlenmek
Yaşamda amaç edinildiğinde
Yaşanan tüm acıların üstüne
Yalan ve riya sürülmüştür
Yaşadığım çağ budur bana
Yaşarken yaşamı hep birlikte
Yaşarız zamanı çelişkilerimizle
Yıllar geçti gitti hayatta
Yaklaşırken sona yaşamım
Yönümü artık belirledim
Yitirdiğim zamanlara inat
Yemin verdim tanrıma içten
Yolun benim yolum olsun
Yoluna koyduğum yaşamda
Yeniden doğacağım artık
Yeniden her gün ölerek
Yeniden her günü yaşayarak
Yüreğimdeki sevgiyi paylaşarak
Yarınlarıma umutlar koyarak
Yok olan yıllarımı kıskandırarak
Yok olan insanlığa ışık tutarak
Yaratandan ayet, ayet okunarak
Yaratanın ayetleriyle koşarak
Yeniden doğacağım her gün
Yeniden öleceğim her gün
Yeni güne doğmayıncaya
Yaşam ömrüm tamamlanıncaya
Yudumlarla şahadete ulaşıncaya
Yeminim Tanrıya ve insanlığa
Yetimim atalarımın karanlığına
27.02.2007 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 27.2.2007 09:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dün geride kaldı Dünden hesap kaldıysa bugüne Dün bugünü çaldı Bugünden hesap kalmamalı yarına Bugün yarınları çalmamalı
![Mehmet Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/27/k-3-ad-yeniden.jpg)
Dünden hesap kaldıysa bugüne
Dün bugünü çaldı
Bugünden hesap kalmamalı yarına
Bugün yarınları çalmamalı
----------
Ama maalesef çalıyor sevgili üstadım..Yaşadığımız bugünler kaç neslin yarınları..Saygılarımla...(10)
TÜM YORUMLAR (26)