Yalnızlığı, rüzgâra verdim, dedim savur havaya
Yalnızlığı, suya verdim, dağıt akıp giderken doğaya
Yalnızlığı, paylaştırdım insanlarla arkadaşça
Yalnızlığı, yazdım satırlara içten duygularla
Yalnızlığı, karanlığa gömdüm aydınlıklarda
Yalnızlığı, yaktım tutuşturdum karanlıklarda
Yalnızlığı, kavgada yendim hayat boyunca
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
tebrikler...
ekrem bozkurt
yorumunuz anlatımınız dizelerin kafiyesi gerçekten çok güzeldi yüreğinize sağlık tebrikler
Yalnızlığı okudum.Şair kaleminizin renginde.
anlatamadığım ifadeler mısralara dökülmüş yüreğinize sağlık
selamlar
...sennur çetin....
Yalnızlığı böylesi duygu ve dostluklar yenen dost yüreğe tebrikler.
Saygımla
Selamlar olsun şiire'de onu yazan yüreğe'de.
Dost sıcağında ve aydınlık içinde kalman dileklerimle.Aydın Güler
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta