Mevsimlerin döngüsüne
Mühürlendi gözlerim
Maviliklerinde denizin
Masmavi gökyüzünün
Martılı musikilerinin
Menekşeli bahçelerin
Mor dağların tepesine
Miğfer olan bulutların
Manidar duruşlarında
Mahir elden çıkmış
Müthiş bir tabloda
Mest oldu hayallerim
Mucizevî görüntülerdi
Mest ederlerdi benimi
Mazimin güzellikleri
Mahvolmuştu şimdi
Mor dağlar çıplaktı
Mor sümbüller suskun
Menekşeler küskün
Mavi gökyüzü puslu
Menbaalar kupkuru
Medeniyetin çarkında
Modernliğin çıkarında
Makinelerin artıklarında
Motorların gazlarıyla
Maziyi selamlıyorlar
Mersiyeler dökerken
Methiyelerle süslerken
Mazinin doğasını
Mucize mi bekliyor,
Mevcudunu yaşarken
Mahvettiği doğasını
Mahvettiği hayatını
Mezarlara gömerken?
Midem bulanıyor bazen
Migrenlerle uyanıyorum
Mahallemde dolaşırken
Meskûn yerleri görürken
Mezatlara düşmüş sanki
Mısırın piramitleri gibi
Mazinin anıları yükseliyor
Mucizeleri yok ediyor
Müthiş bir çürüme var
Mevcutların yaşamında
Muradına eren çıkarlarda
Mahvedilen doğada
Meşeler teslim olmuş
Merakla gözlüyorlar
Makamı çıkarlardan
Mezara gönderiliyorlar
Mavi, sarı yeşil renkler
Mor, turuncu kırmızılar
Meydan bulup çıkamıyorlar
Mühürlenmiş karalıklardan
Morali bozulmuş doğadan
Musikiyle coşamıyorlar
Met cezir mi sanki?
Mahyalar bir ay gibi
Meridyenin altı mı?
Meridyenin üstü mü?
Mesele nedir bilinmez
Miras yedidir insan
Mirasını yer geleceğin
Misakı vardır sanki
Mahvetmeye her şeyi
Mevcudunu bitirirken
Mirası yokluktur geleceğe
Mevzuların orta yerinde
Mısralar kayıpta bilmece
Muhakemesiz insanlık
Mantığında delirircesine
Mucize bekliyor sanki
Mahvettiklerini tamir için..
Mecnunlaşan aklıyla
Merakla bakıyor etrafa
Mucize olsa da kurtulsa
Mahvettiği doğayla
Maddiyat için yaptığıyla
Manasız bakar hayata
Mühürlü kalbi, aklıyla
Maneviyatsızlığıyla
Masum mu yaptıklarıyla?
Meydanda görünen insan
Makinelerine hep hayran
Maddi çıkarlarına kurban
Mertliğini kaybetmiş
Mertliği tetikteki elinde
Muhkem sığınaklar içinde
Mıhlıyor gördüklerini
Mahvediyor sevdiklerini
Mucize mi bekliyor?
Medeniyetin kucağında
Makineleşmenin ortasında
Macera kıldığı hayatında
Merdivenler kursun
Mavi gökyüzüne
Mavinin derinliklerine
Mars’tan mı gelecek?
Merih’ten mi yoksa insanlığı?
Mavi dünyasını yok ettikten sonra.
Maddi çıkarlarına yenildikten sonra
Mucize kendisi değil mi insanın?
Mucize olduğunu ah bir anlasa…
28.10.2006 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 28.10.2006 10:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'biz insanı yaratılan varlıklar içinde en mükemmeli olarak yarattık. Elbette onun yaratılışında büyük mucizeler vardır.'
Mucize olduğunu ah bir anlasa…
Keşke anlayabilse efendim. o zaman bu dünyadaki problem ve, pisliklerin sonu gelir belki. nerede insanın kendini anlaması. kendini anlayamayan, başkasını veya başka şeyleri anlayabilirmi.
saygılar. görüşmek dileğiyle. Kaleminiz tükenmisin.
çok güzel bir şiirdi
yüreğinize sağlık bu dizeleri yazan yüreğe sevgiler
Tebrikler.
''Mucize bekliyor sanki
Mahvettiklerini tamir için..
Mucize kendisi değil mi insanın?
Mucize olduğunu ah bir anlasa…''
Ne denir ki artık bunun üzerine...yüreğiniz hep çağlasın...sonsuz sevgim ve saygımla.
TÜM YORUMLAR (15)