Hayata bakıyorum
Hiç zor değil yaşamasını bilene
Her yaptığıma bakıyorum
Hepsi aynı neredeyse
Hır gün içinde koşturmaca
Hoş bir yorgunluk kazanınca
Handikap oluyor kazanamayınca
Hürriyet içinde kölelik yaşanıyor
Hep aynı döngüler içinde
Hıncı alınmamış ahlar birikiyor
Hızla geçen zamanlar içinde
Her gün, ye iç, çalış, yat uyu
Hırslarım var sanki dipsiz kuyu
Hırsız gibi yarınlarımı çalıyorum
Hırslarıma kendimi köle kılıyorum
Heyhat gelip geçiyor zaman
Hangi saç, kimin sürekli ağaran?
Harcı âlem gibi savuruyorum
Hiç değerini bilmeden harcıyorum
Hani birde aklım var benim
Her şeyi güya bildiğine eminim
Hangi şeye fikir yürütmez ki?
Hangi şeye felsefe üretmez ki?
Her gün dolanır süslü kelimelerle
Hır gürle geçen hayat içinde
Hani anlam kazandıracak güya
Hani düşününce var olacak güya
Hâlbuki her an gidiyor mezara
Hep yaşanan çırılçıplak dünya
Hayatım çırılçıplak duruyor
Handikap değil karşımda sırıtıyor
Hürriyetim kısıtlı yaşam şartına
Hangi anlam yediriyor baksana?
Hırslarım, düşüncelerim olmasa
Hayat anlamsız geliyor insana
Hüzünler biriktiriyor zamana
Huzur arıyor sürekli anlarında
Hayalleri sanki dünyada kalmaya
Hiç başarılabilecek olmasa da
Hırsım daha güzeli yaşamak
Hırsım insanlığı kucaklamak
Hayallerim sevgiyle paylaşmak
Hani böyle olmasa ne olacak?
Hiç uğraşamam geçmişle
Hiç uğraşamam felsefeyle
Hayat yaşanıyor gerçeklerle
Her an gelen yeni günlerde
Hüzünleri terk etmeli geçmişe
Huzura kavuşmalı gerçeklerle
Hani benim güzel umutlarım?
Hangi felsefe karıştırdı onları?
Hangi karanlık çöküyor üzerine?
Hepsini atarım ben çöplüğe
Hiç engel tanımam özgürlüğe
Hiç prim veremem hiçliklere
Hiçlik yoktur Allah’ın dininde
Her an, ben yeniden bilenirim
Hidayetle geleceğe seslenirim
Hayat yaşanıyor çıplak gerçekle
Hiçliğe boğmayalım köleliklerle
08.08.2007 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 8.8.2007 00:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hatırla o anı ey insan... Hani Rabbin demişti. 'Rabbiniz kim? ' Hayat verildi insana sözüne sadakat için Hani nerede 'Rabbimiz sensin diyenler? ' Hayatı bir oyun, bir eğlence edindiler Hiçliğe kendilerini kurban eylediler Hayattan bize hiç sorulmayacak dediler Hayır! ... Elbette onlara hayatlarından soracağız Her yaptıklarını bir bir onlara eksiksiz sayacağız
Zaman içinde insan aklı, görmediğime inanmam. Duymadığıma inanmam dese de, o kadar çok görmeden, duymadan inandıkları var ki? Yeter ki, biraz düşünsün. Yetir ki, birazcık mantık yürütsün.
Hiç'lik kadar insanı kaosa sürükleyen yok. İnsan hayatı doğum ölüm arasında kabul etse bile, kendisi ve insanlık için çok değerli idealler peşinde koşabilir. Boşuna kendisine verilen hayatı harcamayabilir.
İnanıp inanmaması kendisini ilgilendirir. Ama düşüncelerinden, davranışlarından insanlık fayladalanabilir. Böyle bir durumda, hayat hiç olmaktan kurtulur.
Başaralı çalışmanızı kutluyorum.
Hiç uğraşamam felsefeyle
Hayat yaşanıyor gerçeklerle
Her an gelen yeni günlerde
Hüzünleri terk etmeli geçmişe
Huzura kavuşmalı gerçeklerle
Hani benim güzel umutlarım?
Hangi felsefe karıştırdı onları?
Hangi karanlık çöküyor üzerine?
Hepsini atarım ben çöplüğe
Hiç engel tanımam özgürlüğe
Hiç prim veremem hiçliklere
Hiçlik yoktur Allah’ın dininde
Her an, ben yeniden bilenirim
Hidayetle geleceğe seslenirim
Hayat yaşanıyor çıplak gerçekle
Hiçliğe boğmayalım köleliklerle
çok güzeldi....saygılar
TÜM YORUMLAR (35)