K-3 AD. Çağrım var... Şiiri - Mehmet Çoban

Çetin günler yaşıyorum
Çilesi bitmeyecek günler sanki
Çocukların ağlayışlarını duyuyorum
Çocuklar hiç gülmeyecekmiş gibi
Çeşitli sözler dolaşıyor sürekli
Çok kötü olacakmış gelecek
Çağ aydınlığı göremeyecekmiş
Çoğu gitti azı kaldı ömrümün
Çilelerim bir gün bitecek biliyorum
Çeşitli bahaneler ileri sürsem de
Çocukça hayalleri düşlesem de
Çok zamanım kalmadı biliyorum

Çeşitli bahanelerimiz var biliyorum
Çareler ararken sorumlulukları görünce
Çaresizlik kader sanılıyor biliyorum
Çarelerde sorumluluk üstlenme gelince

Çağım aydınlık söylemlerinde
Çığ gibi büyüyen yalanları yaşıyor
Çağımın karanlık geleceğinde
Çocuklar, insanlar öldürülüyor

Çelikler, demirler, silahlara
Çeneler laf cambazlığına
Çoğunluklar kurbanlıklara
Çocuklar dönüştürülüyor canavara

Çılgınlık cehaletin silahı olmuş
Çılgınca inananları sürekli vuruyor

Çılgınca Tanrı’ya ikiyüzlülük
Çılgınca Tanrı’ya ihanet yaşanıyor

Çağrım var insana
Çağrım var insanlığa
Çağrıların en kutsalı
Çağırıyor tek Tanrıya

Çağ kendini çıkarda yok etti
Çağ kendini hırslarına köle etti
Çağ kendini karanlığa itti
Çağda bilimsellik karanlıkla eşleşti

Çağın kurtuluşu insanın özüne dönmesiyle
Çağda insanlığın kurtuluşu Tanrı’ya dönmesiyle
Çağda gelecek bencilliğin bitmesiyle aydınlanacak

Çarpık düşünceleri artık bırakalım
Çabamız insana, insanlığa olsun
Çıkar peşinde koştuğumuz yeter
Çabamız aydınlıklara olsun
Çarkına çomak sokalım sömürünün
Çağrılarımız insan özgürlüğüne olsun

Çan sesi, davul sesi, ezan sesi derken
Çıkar cambazlığına dinler kurban edilirken
Çarpık ilişkiler içinde insanlık seyrederken
Çanak yalayıcı uşaklık özgürlüğe engelken
Çağrışmak çaresizliğine kader denilmişken
Çarpıtmak gerçekleri aydınlık sanılırken

Çağrım var insana insanlığa özgürlük için
Çağrı aydınlığa tüm karanlıkları delmek için

Çığlığını duyuyorsanız insanlığın derinliğinde
Çevirin gözlerinizi özgürlük ateşiyle geleceğe
Çağın geleceğinde insanlık onurunuz umut olsun
Çocuklarınıza hazırlanan karanlık gelecek yok olsun

08.09.2006 - İzmir