23 Nisan 1999-Bilecik
Bir kez ölmeyi öğrendik
Sonra her gece öldük ve dirildik
Bir kere öğrendik sevmeyi
Tanrıdan sevilmeyi de diledik
Yorgundum karanlık çökmüştü
Güneş çoktan göçmüştü
Bekledim, bekledik, bekledim
Ben ve yıldızlar seni çok bekledik
Ve sen yine de gelmedin
Yanımda olsan ne de güzel olurdu
Olsaydın ay bile yerinde dururdu
Saçlarında bulurdum mutluluğu
Ben seni hiç saçlarını toplarken görmedim
Tamam çok sarsıldım sana gelirken
Ama senin hatrına hiç düşmedim
Kayıt Tarihi : 28.6.2022 01:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bahadır Çiftlikli](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/06/28/jurnal-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!