Jura Ksar'ın Şizofreniye Laneti

Özgürlüğü çalınmış şizofreniyi yönlendiren seslerle planlar kuruyorum, şafağın uğramadığı bu karanlıklarda gözbebeklerimde devrik cümleler kurarak.
Ruhların sesini duymak için ölülere imzasız notlar yazarken tadımlık bir kaç damla intihar süzüyorum şiirlerden.Keskin cümleler kurup nefesini kesiyorum gecenin.
Acıların hayat bulduğu bende; ne bir koy var ne bir kıyı şizofrenik denizlerden kurtulacağım...

Taşsız bir mezarın meçhullüğünde gizli yalnızlığım; yitik yaşamın siyah bahçesine gömülü hayaller gibi.
Bir feryat çöktüğünde şizofrenin yüreğinden karanlığa: Kuşatılır gece,sararır yıldızlar...Elbette bir şeyler yazıyor bu yıldızlarda.(...Ksar...)
Neyi düşünsem bir yıldırım gibi düşer aklıma,Kovulmuşların yaratıcıya isyan ettiğinde doğdu bu kelime.Kambur çocukların sırtlarındaki korkuları solurum odamda.Soluk almadan dinlenmeden şiirler düzerler çirkinliğime.Bende bir zamanlar adonis gibiydim.Afrodit kıskanıpta vahşi domuzların derisini üzerime geçirene kadar.

Ateşli bir ok gibi saplanıyor gözlerime hüznüm.Bir ölünün thot karşsında ruhunun titreyişi kadar, korkusu kadar.
Hüzün dediğim gerçek,hüzün dediğim saf...
İnanmadığım geçmiş zamandaki lanetlenmiş garip bir uygarlık hüzünüm.
Dalgın bakışların ardında paranoya hayaller alacakaranlığında, Hüznü sayıklayan saatlere gömülü infaz edilen yarınlar.Yarınlarım hep öldürüldü,failide meçhul değil...
Ben yarınlarıma koştukça pegasusun guadrigasına ölüm doldurup yollarıma boşalttı.
Şimdiki zaman kipinde alev topları gibi düşüyor yollarıma.
Ne zaman gelecek zamanda umut etsem kurtuluşumu; gelecek zaman ve geçmiş zaman arasındaki dipsiz uçurumdan atılırım cehenneme, cayır cayır yanar ruhum.

Bir peri gibi mutluluk yolunu yitirip ruhumun atmosferine teğet geçerse garipsediğim uygarlıktaki jura titreyen gözbebeklerime alev püskürtür.
Duyulmayan çığlıklarımı yarıp evrendeki tüm fay hatları harekete geçirir.
Kanlarımı akıttığım okyanuslar siyanüre dönüşür.Katil kambur çocuklar koşa koşa gidıp kana kana içerler.Faili meçhul cinayetlerin tek sorumluları bunlar.Şeytanın çırakları...Panteist yanım isyan eder Juranın zalimliğine...

Hemipleji geçiren suskunluğumla süslerim ben kasvetli hüzün sancılarımı.Karanlıkta, zamansız bir hasret çöker suskunluğuma,paranormal varlıklara diktiririm çoraklaşmış dudaklarımı adını anmanak için Ksarın.
Ne zaman ansam adını semadaki tüm melekler ağlar.Jura guslettirir bedenimi tükürüğüyle.Şeytanlar yeraltında zikrebaşlar adını:Ksar ksar...
Fzikokimyasal olaylarla açıklanamayacak kadar üst üste birikir suskunluğum.
Kavimler göçünü başlatır tüm acılarım. Ne kadar acı varsa.yalnızlık varsa göç eder bana.
Ruhum feth edilip eski çağ biter yeni çağ başlar.Şizofreni çağı..Tarihe geçer tüm dünyada.Okulların tümünde müfredatın ilk sıralarında yerini alır...