Sen eski çağlardan kalma bir anıt,
Ben, Âdem Baba'nın torunu.
Sana taş diyorlar, bana insan,
Senin başında bir leylek yuvası,
Benim yüreğimde insan sevgisi.
Çağlar boyu dimdik durabilmişsin ayakta;
Neler gördün, neler duydun bilinmez.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta