Jülide Şiiri - Mehmet Nesim Yarba

tilkilerle dolaşıyorsun kafanda
dilin yanmıştır belkide süt içerken
belkide yaralısın en derinden

sen beyazken
grileşiyorsun seviştikçe
bölüşüyorsun ağzındaki tatları
kuşlar uçuşuyor yüreğinde

kanatlanmalısın

ağlayınca yeşillerin akıyor
kızıllığın kalıyor geride
burnunu çekip duruyorsun
duyarlar diye hiçkırmıyorsun

med cezirlerin oluyor ara sıra
yağmur beklerken bulutsuz kalıyorsun
üşüyorsun mumlar sönünce

dilekler tutuyorsun
aslında dilek ağacısın
sırf bu yüzden yeşilsin belkide
mavi olsan deniz derdim adına

ne kadar kötüyüm desemde
aslında iyisindir suyuna gidilince
jülide...