Julia Şiiri - İbrahim Ormancı

Saat on sekiz,yirmi bir
Akşam arsız bir kadın misali
Evimin penceresinden sızdı...
Radyo'da Müslüm Babamız
Girdi boğuk sesiyle,damardan

***

Yazdığım bütün şiirlerin tamamı
Sana benziyor Julia

***

Semboller,rumuzlar,şifreler dolaşıyor
Aklımda ve yüreğimde umarsız
Belki bu yüzden öznesiz,hüzünlerim
Artık senden konu açamıyorum
Zor geliyor; zul geliyor Julia
Birisi zeytin diyor,
Gözlerin geliyor usuma
Ben diken diyorum birden
Sözlerin oluyor beni bırakıp giderken

***

Ak deyince sensin
Kara deyince de sen
Ne marazi aşk bu