Julia III Şiiri - Abdulkâdir Çakıl

Bir Eylül değildi Julia,
Buz gibi bir Mart günüydü
Ansızın seni gördüm meydanda
Bir adım ne kadar titrekse
O denli titrek adımlarımla yaklaştım sana
O ân Julia
Âh o ân
Elim beline dolandı
Bu kez o kadar ince değil gibiydi belin
Sana ne oldu Julia!

Bir bakışın vardı bana Julia,
Bir bakışın... Bir serzenişin...
Bir kırılışın vardı...
Ayrı bir karanlığın...

Ve Julia
Mırıldanarak uzaklaştın sen
Metro istasyonuna doğru.
Halen üşüyordun Julia
Ben ardından bakakaldım
Halen ürküyordun Julia
Ben ardında kalakaldım

Ben Julia!
Elim belinde
Gözlerim gözlerindeyken
Yani ben seninleyken
Ve sen yürürken
'İki kelimelik bir kağıt' bıraktım
Sefil gözlerine...

İki kelime Julia;
"Seni Seviyorum..."

Bir REVÂ Şâiri