Jilet misali keser bazen yüreğimi
Uçurumlarda, kökü toprakta, boşta gövdesi,
Dallarını tutacak yer arayan ağaç misali,
Oluk oluk kanatır umutlarım yüreğimi...
Can çekişir göz pınarlarımda hayat sevinci
Usulca silerim ki;
Kimse görmesin güçlü bilin beni,
Ağlamak yakışmaz bizim varlığımıza
Nedense unuturuz bazen insanlığımızı da
Kendimi tanıdığımda fark ederim varolduğumuda
İçindeki sevgiyi saklamak vardır bizim hayatımızda
İstanbul sokaklarında kolay değil ki hayatta
Sevgiye yer yok, bu kadar üçkâğıtta...
Tazedir sevgi filizlerim ama gösteremem ki herkese
(13.08.08,22.00)
Kayıt Tarihi : 2.9.2010 23:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!