Hep böyleydi
hep de böyle kalacaktı sanırsam
Ya göktekiler karşı çıkar
bilemem
Her gün başkasının gözünden gördüğün
düşünüp durduğun bu dünyaya
bir daha gelemem
İstemem de zaten
o onca yalandan kaçmışım
Sende kalsın
O sokağın
göz yaşlarım ile oyulmuş
yerli yersiz içi sevgi dolu çukurların
üstünden atlaya atlaya geçtin
ben bir daha geçemem
istemem
yüzüm yazı görmesin
söylemem kaç kuruş olduğunu,
bir gecenin
sana en yakın yer olan
bir otel odasını kaptım
Lambasını açtım
çiçekte güneşi görmez ama yeşermiş
sevgisini vermiş
giderememiş sanki güneşsizliğini
Bir otel odasında
bir çiçek
sana en yakın yerdeyken
sessizlik eşliğinde
yapraklarından gözyaşlarımın düştüğü,
güneşsiz çiçek.
Jübilende başarılar
otel odasından sana getirdim
yaşanamamış yaşanmışlıklar..
Kayıt Tarihi : 1.5.2019 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bünyamin Baysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/01/jubile-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!