Juana Şiiri - Ertuğrul Aydoğan Sivas

Sen ki gözlerimi kör eden Juana!
Bakmıyorsun bile suratıma artık,
İnkara yanaşma herşeyi biliyorum.
Aramızda senin kahrolası gururun var ya!
Aldırmaz görünüyorum ama bak Juana.
Suratım karmakarışık, gölgeler var.
Alabildiğine manalı, koyu gölgeler
Onları sabah güneşinden sanma öğle güneşi var ya
Seni eskisi gibi görmek isterim Juana
Siyah iri gözlerin, uzun saçların, birbirini kıskanan ellerinle,
Ama hiçbir şey görmez oldum artık.
Bir şey heceliyorum bükülen dudaklarımla, ismin var ya!
Neden korkuyorum biliyor musun Juana?
Bir gurur zedesinden çıkan küsüm,
Sevginden bir şeyler kaybetmek,
Daha kötüsü büsbütün unutulmak var ya
Ne oldum bilir misin tatlı bakışlı Juana?
Bir sonbahar yaprağı, kuru ezilmiş...
Kaderin topaç gibi döndürdüğü bir yaprak
Senin bahçende de o yapraktan var ya
çok görme bunu bana Juana,
Hem bu serserilik senden bana,
Kötü olduysam o da senden,
Sana olan büyük aşkım var ya!
Yalvarırım yalvartma Juana,
Bırak artık yersiz gururu da gel barışalım,
El ele olup her zamanki gibi,
Sahilde tan vakti dolaşışımız var ya!
Barıştık değil mi, geliyorsun değil mi Juana?
Biliyordum zaten terk edemezsin onca seviyorsun.
Oh! Evet demene gerek yok artık.
O aklı sarsan gülüşün var ya!