Jöle Şiiri - Yorumlar

Hangi çığlık çoğalmazdı ki
Küllenen ruh öykülerinin peşinden...

Bu güzel ve ölümsüz eserinizi de
içten ve riyasız beğeniyle ve gıptayla okudum...
Yüreğinize sağlık Necdet ağabeyim.
Kaleminiz daim ve kılıçtan keskin olsun...

Alıp sürükleyen bir şiir...
Çok sevdim. Harikaydı. Yüreğinize, kaleminize sağlık ...

yaşanan duyguların içselliiğini anlatan o duyguların yaşattıklarını çok yerinde benzetmelerlel örtüştürerek şir eden ve okunası çok hoş bir şiiri var eden yüreğinizi saygın kaleminizi yürekden kutluyorum.saygılar sevgiler saygıdeğer ağabeyime. +10 tam puan +ant. sayfam

Osman Aktaş'ın yorumunu okuyunca şu şiiri de buraya ekleyesim geldi.

Bir Mayhoş Çiçek

Kiminin dalı
Kiminin yaprağı
Kiminin heç yoktur
Tutunacak toprağı

Kimisi
Gül kokulu
Kimisi bakir
Kimisi tapulu

Kiminin
Gülü var dikeninde
Kiminin gülünde dikeni
Ve elbette var imiş
Hepsinin bir ekeni

İnsan;
Geceleri ekilen çiçek
Çığlık çığlığa...

Bir Mim Kemal Ertuğrul

Tekrar selamlar

Sürreel üslup daha önce yorumladığım Humma isimli şiirinizdeki gibi cinsi telmihlerle dolu bir şiir diye düşündüm.Çok güzel.Söz sim iplere asılmış şiir olmuş.

Yanıldıysam affola şair kaz der, okur koz anlar bunda kimsenin suçu yokturdur.Şiiri okur tamamlarmış ben böyle anlayarak tamamladım.

Selamlar hürmetler Necdet Hocam.

Önce bir itirafla başlayayım. Başlığı okuduğumda ”Jöle”, jöleye de şiir olur mu dedim; yazarını tanımasam belki de hiçbir zaman okumazdım. Evet, hiç hakkım olmadığı halde haddimi aşarak onun yerine başka ne yazılabilirdi diye düşündüm, bulamadım. En doğrusu süzgeçten geçirilerek seçilmişti çünkü…

İnsanlar “Çığlıklar”la çoğalır. Öteki çığlıkları susturmak ve dünyayı sadece kendisine bırakmak için işin en başından başlamak gerekiyordu. Sınırları aşıp yerle bir etmek gerekiyordu tüm sevgileri. Ama ilk buluşmayı engellemek galiba en kalıcı çözüm olacaktı. Çok yakın bir zamanda, dünyanın kaynakları herkese yetmediğinde “sermaye”nin başvuracağı bir yol olacağına da inanıyorum. Sular savaşı başladı bile…

Çok anlamlı ve sır dolu güzel şiirinizin evrensel boyutunu gördüğümü, bir kısmını analdığımı zannederek ayrılıyorum sayfanızdan. Duyarlı şahsınızı ve şiirin en güzel dilini yazan gerçekçi güzel kaleminizi yürekten kutluyorum Sayın Necdet Arslan.

Selam ve saygı ile

Osman Aktaş

başlığı görünce merakla koştum sayfaya..
biliyordum ustamdan öyle sıradan bir şiir çıkmayacağını..
ve yine gördüm eserdeki kaliteyi...
işte bu benim ustam..

ertenenmiş ağıtlarım vardı.. ..kimi sevinç..... kimi acılarındı...
tektim... çift oldum.... iki çift... üç çift daha......... çoğaldım ...yığın yığın..güle çevirmek için mahşer yerlerini...

sevgim saygımla....

Öyküyü okudum... Ayrıca öyküye kaynaklık yapan Thomas Mannn,'ın eserini de...
Burada bir eleştiri gerekli mi, değil mi tartışmasına girmeden şunu belirtmek isterim kısaca... Türk Romanı neden gelişemiyor, neden roman yazan 'az sayıda' edebiyatçımız/yazarımız/düşünürümüz var? İşte batıyla ayrılan en önemli yanımızdır yazın dünyası...
Orada 'kişi/birey' irdelenir.. Duygular koşulsuz, sansürsüz işlenir... Okuyana 'hazır reçete sunulmaz...' Düşündürür, sorgulatır.. İç dünyamızın alabildiğine deşelendiğini, kıyaslamalara giriştiğimizi duyumsarız... Ruhsal yapının nelerden, nasıl etkilendiğinin farkına varırırz...
Şiir; 'jöle imgesinde' yaşamımızın zeminini yokluyor bence... Bir türlü kendimize bile itiraf edemediğimiz 'dürtüleri' yokluyor.. Tabulaşan ama aslında 'yaşamın neredeyse ereği olan' duygularımızı bastırmanın sancılarını tutuyor...
Ne diyebilirim ki dostum? Her zamanki tadı verdi.. Düşündürdü, 'ruhsal dünyamızın' sırlarını önce kendimizin çözmesi gerektiğini...
Şiiri ve şiir yazan Dostum Arslan'ı kutlarım...

OKUDUĞUNU ŞİİRSELLEŞTİREREK OKUYUCUYA USTALIKLA AKTARAN USTA KALEME TEBRİKLER .