Kasaba, kilise bahçesi ve batan güneş,
ağaçlar, bulutlar, tepelerle çevrili görünen,
çok önce gördüğüm bir düş gibi soğuk, güzel,
- tuhaf - kısa yaşanan solgun yaz, ama, kazanılmış.
Kış sıtmasından, parlayan bir saate; ılık - mavi
gökyüzü, yıldızlar ışık salmayan - herşey güzel,
Ey yalnızlık, sende barınmalıysam,
karmakarış yığınlar arasında olmasın.
Kasvetli binalara tırmanırken ıslanmış
doğanın gözlem evi, kuytudan gelen.
Çiçekli bayırlarda kristal kabarması
nehrin, uzaklık gibi görünen, beni diri tut.
Uzun kasvetli bir mevsim
süresince, kara dumanlar
kaplamışsa düzlüklerimizi.
Gün gelir, yumuşak güney
doğar, dağıtır bezgin
gökyüzünden görünmezce
Bu yaşayan el, şimdi sıcak ve yetkin,
istekle kavrayan; eğer soğusaydı,
mezarların buzdan sessizliğinde,
öyle ruhların uğrağı günlerin ve
ürperten düş gecelerin. Kuruyan
kanı kalbinin arzulardı, tekrar
Güçlü kabarmasıyla kimsesiz
kıyılarda, sonsuz fısıltıları
saklar; doldurur iki kez
onbin mağarayı Hecate'nin
büyüsü bırakıncaya değin
onları eski gölgeli seslerine.
Yüzünde hissettiğin kış rüzgarı,
gördüğün kar bulutları karaltılar
arasında ve donan yıldızlar
karaağaçların doruklarında.
Bahar olacak hasat zamanı
ve sen bu kez ışıkla; seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!