Jilet gibi bir sensizlik öyle afili başı dimdik dolaşıyor içimin ıssız kör karanlık sokaklarında
Önüne geçip dikiliyor zaman zaman kalbimin zavallı yüreğim tir tir titriyor korkusundan karşısında
Tamam yeter tamam kabul sen kazandın git başımdan diye yalvarıp yakarsam ne fayda anlamıyor ki laftan da
Eline geçirmiş ya bir kez kalbimi bırakır mı hiç canımı yakmadan vurup geçiyor hep acıta acıta
Merak etme ölmedim daha ama kararlı bu azılı sensizlik sağ bırakmamaya gel yardım et dayanmama
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
