Jilet Gibi Şiiri - Muhammet Üresin

Jilet gibi bir sensizlik öyle afili başı dimdik dolaşıyor içimin ıssız kör karanlık sokaklarında
Önüne geçip dikiliyor zaman zaman kalbimin zavallı yüreğim tir tir titriyor korkusundan karşısında
Tamam yeter tamam kabul sen kazandın git başımdan diye yalvarıp yakarsam ne fayda anlamıyor ki laftan da
Eline geçirmiş ya bir kez kalbimi bırakır mı hiç canımı yakmadan vurup geçiyor hep acıta acıta

Merak etme ölmedim daha ama kararlı bu azılı sensizlik sağ bırakmamaya gel yardım et dayanmama

Gel ne olur hadi dön her neredeysen çık gel tut yüreğimden yada bir ses ver bir yüzünü göster
Al başımdan bu belayı lütfen kov gitsin içimden o sensizliğin canını cehenneme gönder
Lafından utandır hadi o dönmez diyenleri gel öyle bir sarıl ki hepsine gününü göster
Bırakma o sensizliğin ellerine beni son kez affet hadi sen yine büyüklüğünü göster