Çok zor bir çocukluk geçiren bir kızın kağıda döktüğü zavallı duyguları.
Uzatırım akan şelaleye elimi,
Soğuktur titretir geçer tenimi,
Ve bir soluk gibi,
İhtiyaç duyar bedenim buna.
Koştu, sığındı tek yuvasına.
Kapandı tek çare, kapkaranlık odasına.
Yürüdü, yayları görünen kirli yatağına,
Girdi içine, ağladı kalbindeki yarasına.
Düşündü, bir çare, kalakaldı bir başına.
Mavi denizlerde huzur olur.
Yosun olur, balık olur, mercan olur.
Olsun da tek olan yaşam olsun.
Mutluluk, huzur, inanç her ne varsa
Hepsi denize düşünce yok olsun.
Rengini gökten alan berrak su,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!