Jelatinli Yeryüzü Şiiri - Emine Ecmel Sucu

Yalıtılmış düş yollarında savrulmuş gibi
Nereden çiviliyor şu rüzgar bizi ?
Oysa naneli mendiller koklanmaya hazır değildi
Değildi gövdemiz başımızdan büyük
Jelatinli yeryüzünde ne kadar eski bu yük

Ah sevgilim
Böyle yüksek dağların sırrına sığınarak
Böylesine sararmışken sevdalar
Seninle en koyu yeşile göçmek isterim
Tutmak isterim bir serçenin yüreciğinden
Eğer tutarsak ellerimiz kınalanmıştır artık
O vakit öldürmez bizi güllerden kurşunlar
Cevizden sandıklar veyahut kanlı kuşak
Ama sen yine de vur ömründe bir kere
Alnı yere değmemiş kavuşmalarımızı
Vur ki kanımıza değsin

Af
Sevgilim
Kan akmıyorum
Seninle geçecek olan ömrüme iyi bakmıyorum
Sulamıyorum artık menekşeleri
-ölmeye amma meyilliler-
Yıkamıyorum bulaşıkları ve duvarları
Sonra perdenin süzülüşüne takılıp düşlüyorum
Her yanım yara bulanmış
“Hay” diyor gülüşlerim
Böyle de akrobat olmaz kelimeler

Yalıtılmış düş yollarında savrulmuş gibi
Nereden çiviliyor şu rüzgar bizi ?
Oysa naneli mendiller..
Hazır.