Evrenin çocuğu dikilir gözüme
Nefesim batar gölgem kadar uzunca
Çerçiler kalemi dikenimden kanayan, kanayan
Kanayan yaralarımı sarmaya biçaredir zaman
Ağlamak eylemini dilimden atamıyorken
Tabirim yetişir dilime
Yetişir, yetişir, yetti şiir!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta