Karanlıkta oyalanan yorgun yüzler
-tecrit odasının karanlığında-
Çırılçıplak ruhumda ve ensemde
Sersemletici bir buz torbası
Saçlarımı tarayacak vaktim mi var
Zamanımı ilkçağ lokantasında unuttum
Yok sayıyorum yaşadığım birçok günü
Yüzümü tırnaklarımın arasında
Kendimi dilsiz ve eprimiş bir hayvan gibi görüyorum
Kendimi yok sayıyorum
Anlaşılır gibi değil yürüdüğüm hayat
Bir dalda binbir saltanat sürmüş
Tenime bulaşan kan sözleri
/Hangi iklimi muştulayacak cehennemim
İçerisinde ben olmayan sesi mi uçuracak iplerim/
Kayıt Tarihi : 10.9.2008 17:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!