Janjan Şiiri - Hüseyin Kalyan

JANJAN
.
Ey ölüm
Senin
Ellerin
İtiyor
Salıncağımı karanlıktan
Işığın
Boy gösterdiği münbit bahçeye
Varsın işte
Diye
Heves ettim
O janjanlı ülkeye
.
Sensin beni
Neşeye iten o el
Ey ölüm
Karanlıktan
.
Sensin beni
Her düştüğümde yeniden
Kaldıran
.
Sen
O tufan
Sen
O kırbaç
Sen
O çan
.
Çannn
.
Çannn
.
Çannn
.
Uzayan
.
Sen
.
Hem sen
.
Benimle birlikte

Salıncakta salınan
.
Anbean