Jandarma Şiiri - Halil Manuş

El tetikte hep hazırda
Gözdür kulaktır jandarma
Dağ taş demeden bu yurda
Yoldur yolaktır jandarma

Köyde gezerken devriye
Zannedersin bir hafiye
Kötüye kötü; İyiye
İyi davranır jandarma

Olay varken güpegündüz
Sanma gönüllü gönülsüz
Ayırmadan gece gündüz
Koşup çırpınır jandarma

Karakolları kurulur
Kırsal hep ondan sorulur
Ne usanır ne yorulur
Gezer dağ bayır jandarma

Hudut boyunu bekleyen
Kuş uçurtmayan kat'iyen
Vatana can feda diyen
Yiğit bahadır jandarma

Dost olana açar kapı
Düşmana aşılmaz yapı
Yorganıdır çalı çırpı
Yatağı çayır jandarma