Jan Mayen Şiiri - Murat Gevrek

Son gördüğümde on dokuzundaydım
Uzaktan demirlemiştik
Ufak tahta kayıkların altından deniz akıyor
Jan Mayen uzaktan fosforlu bir bulut gibi
Sis bir uçundan bir diğerine
Martini taşıyorduk
Yabancı olduğumu bilirler
Kar yağıyormuş anons edildi
Zaten hep kar yağmıyor muydu?
Jan Mayen sanki kirpikleri dökülmüş kadın
İçinde alev var yanıyor
Neredeyse dolmuş patlayacak
Volkan gibi
Gibi değil zaten kendisi…
Ne martı uğrar adaya
Ne balık
Bir ben yolumu şaşırmışım
Finlandiyalı kaptan bile unutmuş haritada yerini
Sanki gözleri neden gidiyorsun diyor
Beerenberg civarını bilen var mı?
Orada bekleyecek beni
Konyak almadan gidemem
Donmuştur
Bende donuyor…
Burada mı ineceğim
Daha yeni gözüktü ışıklar
Ufak tahta bir kayıkla gideceğim
O gelemez diyorlar ben gideceğim
Selam olsun
Jon Mayen…
Ne limanın var
Ne konukluk hanın…