Jale Özdemir Şiirleri - Şair Jale Özdemir

Defne ağaçında
İki Kumru yapraklar
Arasında saklı
Benim gönlüm gibi.

Benim gibi beyaz

Sevdim seni Yüreğimin en
Derininde en güzel yerinde
Sevdim Seni senli hayeller de
Görüp özlediğim deli Sevdam

Sakın ha sevdamı etme aşıkar

İnsan gönlümden çıkaramadığını
Daha daha derine
Gömüyor
İnsan kor alevler
İçinde derinlerde yaşıyor
Acısını

Denizler dalğaları kıyıya
Vurdukça
Benim gönllüme çakıl taşları
Ve kumlar
Kalbimde yosun tutu taşlar
Yeşilin en koyusundan

Kalp diyorum , Kalp
Büyüklüğü ve güzelliğiyle , ölçülemez.
İncindikçe kırıldıkça acılar ,
Çaresizlikle olğunlaşır insan.

Belki olumsuzluklar, çoğu zaman

Deyişmek değişmeler zor başlanğıcta. Ortasında karmaşık sonu muhteşemdir. Deyişmek istemek gelişmek karar verdiysen adım atıysan zorluğun en önemli adımı atmış oluyorsun. Değişmek zorlukları bilerek yol almak. İstiyorum uzun ince bir yol almak karmaşık duyğuların içindeki olumsuz düşünceleri volkanlar değişim acısını dindirmek olumluya çevirmek başarma isteği seni başarmaya yönlendiriyor sancılda olsa başarmak zorunda olmak başarmak şart adım atıyanı. Devamını getireceksin bunu bilerek adım atıp başarcam. Bu sancılı zor dönem bitecek ki muhteşem ne varsa ve seni bulsun. Muhteşem ne demek ne demek nasıl olmak yolun yoluna çıkan. Seni anlması kalbinin içini gören senin içindeki. Hazineyi bile bilen ve bir bakışında baharlar. Bir gülüşün cennet kokan gönlümü mühteşemligi insan olmanın dost arkadaş olmanın erdemini bilerek o. Kıvamına o ruha varan insanın mühteşemligi bir hazine bulmuş olur. Muhteşem olursun.

Güneş doğdu uyan
Gönül uyan kalk.
Dilekler tut aynanın
Karşısına geç yüzünü
Yıka aynadaki yansıyan.

Dilimdekini yazıya
Yazıya döksem
Yazıyda yüreğime
Suya düşen yaprak
Gibi.
Vursam kıyıya

Dünya koca bir handır
Gelir ve geçeriz kimimiz
Fakir kimi zenğin gönlü
Zengin merhameti
İnsanlığı zenginliği
Bu işte insan tüm

Eflatun bir gece de
Kalbimde ismin
Yazıp yazıp
Siliyorum.

Gök kuşağının içinde