İzzettin Sonkaya Şiirleri - Şair İzzett ...

çizdim ayrılığın resmini,
iki damla gözyaşıyla gözlerine bakarak;
iki damla yaş ile anlattım seni, ağlayarak...

son savaşçıyım ben aşk meydanında
bir damla suya hasret ellerinde...
bir orduyu andırıyor bakışların
ben gözlerinde yaşadım bozgunu...
kimi kimsesiz feryatlarda çağırırken adını
bir mızrak darbesiyle düştüm yerlere.

dört duvar,avlu dar
sabah soğuk,gece puslu,
yer kızgın,gök uslu,
içimde bir ben var
beni yaralar durur.

mehtaba sunuyorum yorgun sevdalarımı,
soğuk gelen bir gecenin ardından,
gülüşlerde saklıyorum artık hüzünlerimi,
nikotin kokulu masa başlarında,
bir yanı yorgunluğum, bir yanı sefaletim...
zamansız batan güneş gibi,

bugün gözlerinin taa içine baktım,
anladım ki içindeki çocuk bana gülümsüyordu,
gözlerimi gözlerinden çektim,
inadına senin! ........

siyah gecelere inat birbirimize bakardık,
gözlerimizi gözlerimize ışık ederdik,
karanlıklara inat...
onun dudaklarında gecenin yorgunluğu,
benim gözlerimde doğacak sabahın haberi vardı.
ellerim ellerinde yoğrulmuştu,

bir kaç dirhem, bir kaç kuruş;
şu dünya pazarında insan ne kadar da ucuzmuş! ! !

vehmine kapılıpta bir an da,
elinden kül eyledi aşk beni,
ye'se düşüp de bir an da,
sineme aşkın gark eyledi.

inciye çalar gözlerin, mercan misali,

çıktı bak foyan su yüzüne
k gösteriş müptelası lüks kadın
ağardı, ağarmaz dediğin ipek saçların
ne tahtın var elinde ne de güvendiğin bahtın...

şimdi bak ardına maziden neler bıraktın,

ektiğim topraktan bir ben çıkardım;
bilemedim, toprağın özünde sen vardın...