İzzet paşa Camii Şiiri - Mehmet Şükrü Baş

İzzet paşa camiinde, yine sala veriliyor,
Ey Yarab bir kulun daha, huzuruna geliyor.
Saf saf dizilen, şu ümmeti Muhammed,
Hepsi senden af, bir mağfiret diliyor.

Zaman gelecek hepimiz birleşeceğiz o noktada,
Yolculuğumuz bitecek, bir gün o son durakta.
Ecel nerde nasıl ne zaman çalar kapını,
Bilinmez ki vakit belki akşamüzeri beklide bir şafakta.

Son sözlerimiz ne olur, en son kimi görürüz,
Bilinmez ki nasıl doğduk, nerde nasıl ölürüz.
Arkamızda neler kalır, kim ne söyler kim bilir?
Hangi yavru perişan ve hangisi öksüz kalır.

Nedir bu insan akını, nere gider bu millet,
Omuzlardan omuzlara, geçiyor gene bir mevt.
Dünyada son yolculuğun son debdeben ey insan,
Dilerim rabbimden, sana etsin merhamet.