İzzet Örgen Şiirleri - Şair İzzet Örgen

Sen yüzümü görmek istemesen de
Senin kıymetini, bilecek benim
Aşkımız yaşandı, bitti desen de
Sevdanı ruhumdan, silecek benim

Yüreğimi delsen, bağrımı deşsen

Senin yokluğunda değil bir ömür
Bir an bile yaşayamam
Dünyayı kaldırırım tek parmağımla
Sensizliği taşıyamam

Sana karşı hislerimi

Bomboş yaşamışım sensizken meğer
Ben senle yeniden doğdum Can Aşkım
Kapanmaz gözlerim sen yoksan eğer
Bende alışkanlık yaptın Can Aşkım

Sensizlik ölümün bir eşi gibi

Sanki yüreğimden bir parçam çıktı
Canım gibi gittin canım gibi gel
Ayrılık dünyamı başıma yıktı
Canım gibi gittin canım gibi gel

Yokluğunda gecem gündüz olur mu

Her şey yalan, baştan sona
Ecel gelir, konar cana
Bugün sana, yarın bana
Kim ne olur, belli değil

Dünya, Çarşamba Pazarı

Yel vurur sallanır güzel saçların
Zülfündeki her bir tele aşığım
İnsanı ansızın yakıp kavuran
Sendeki geçilmez çöle aşığım

Yaşanır baharın yaşanır kışın

Bak yine efkarın doldu içime
Gözyaşım bir yana zulüm bir yana
Yokluğunda talan vurdu bahçeme
Dikenim bir yana gülüm bir yana

Hasretin kalbimi yaktı kavurdu

Gidersen dur demem peşine düşmem
Sensizde hayata devam ederim
Arkandan söylenip beddua etmem
Ben yalnız Allaha dua ederim

Üzülmem yıkılmam gözyaşı dökmem

Sensiz yaşayamam deyip te hani
Erkek sözü diye bir söz vermiştim
En kötü gününde ararsan beni
Yanındayım diye bir söz vermiştim

Yalan dolan değmemiştir dilime

Kara toprak sarsın soğuk tenini
Yatağın döşeğin mezarın olsun
Duydum ki bulmuşsun yeni birini
Benden bir başkası Azrail olsun

Aklıma gelmişti terkedeceğin