İzzet-i Nefis - Garib Çoban Şiiri - Yoru ...

Engin Demirci
955

ŞİİR


61

TAKİPÇİ

İzzet- i Nefis Açlığı - Garib Çoban

Koca bir dünya.
Çaresiz ve kimsesiz insan.
Ah bu koca dünyada.
Koca ama bir o kadar da küçük dünya.
Bu yazının sonunda çaresizlere çare olmayı o kadar çok isterdim ki.

Tamamını Oku
  • Mustafa Bay
    Mustafa Bay 26.10.2024 - 09:45

    "Sabır!"

    Kötünün istediği,
    "Kötülüğünü unutturmak, devam etmek, az daha doldurmak için cebini!"
    İyilerin de karşılıksız verdiği,

    SABIR!

    Evet
    Ruhlarımız bedenimizden çekilmiş
    Sinirlerimiz "felç!"
    Duyularımız
    Tepkilerimiz "İĞDİŞ!"

    Çok anlatıldı "KURBAĞA" hikayesi,
    Sıcak suya nasıl alıştırıldığı ve sonunda ölüme nasıl razı olduğu!

    Dinleyen
    Okuyan
    Yoran oldu mu?

    Bizi bu hale getirebilmekti zaten "PROJENİN" özeti!
    Sonrası kendiliğinden "ELLER YUKARI!"

    O gurur, ya da "izzet-i nefis" bitti!
    Nasıl "UTANMAYI UNUTTUYSA" kötüler,
    Gülüp geçiyorlarsa "ÖLÜMLERE, BEBEKLERE, KIYIMLARA"

    Öyle işte!

    Durum gayet açıktır..
    "İNSANLIK, İNSANLIKTAN ÇIKTI!"

    Tebrikler Engin Bey...

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta