İZZET BAYSAL’IN Değerli Anısına

İZZET BAYSAL’IN DEĞERLİ ANISINA

Ben Canip oğlu Mustafa İzzet,
Karaçayır Mahallesi’nden,
Numaram on dört,
Hani güleç yüzlü, kumral tenli öğrencin,
Arka sıralarda otururdum çokluk,
Okulu bile kırardım kimi günler.

İşte yine ben geldim okulum.
Daha çocukken ödünç aldığım ışıklı yıldızlarını,
Bir güneş gibi büyütüp;
Ülkemin bütün gençlerine
Pay ediyorum şimdilerde.
Artık, akışını merak ettiğim, Avrupa işi,
Döküm boruları ve muslukları,
İçimi kemiren bir merakla kırmıyor,
“İlerde bilmem de, şimdi yapamazsın”
Diyen sevgili öğretmenime güzellik olsun diye,
Kendim döküyor kendim yapıyorum.

Öğretmenim, bir daha üzmeyeceğim seni,
Her söylediğin sözden gül çiçekleri dereceğim
Ne olur izin ver öğretmenim,
Asılıp kıpır kıpır, yıldız yuvası,
Adımın yazıldığı ışıklı duvarlara,
Aldığım elinden, dökülen sevgileri süreceğim.
Yaylalarda alıç misali, güneş yüzlü yumurcaklarına,
Başöğretmen Atatürk esinli selamlar söyleyeceğim.
Göz ucuyla bakılmış, el ucuyla tutulmuş,
Gözlerinde ışıklar azalmış, oğullarımız-kızlarımı
Kalmasın diye, dualar edeceğim.

Daha mı dedin yüce Tanrım
Yolumu ışıtan yıldızların,
Bir başka dünyada kaldı şimdi.
Ben ki ışıtsın diye iki dünyamı birden,
Memleketim olan Bolu’ya
Okullar dizdim boy boy.
Sırf körelsin diye törpüler
Bacalarından sağlık tüten ocaklar,
Ve şifa evleri kurdum sıra sıra.

Ben ki ödünç aldığım ışıklı yıldızlarını,
Bir güneş gibi büyütüp;
Ülkemin bütün gençlerine
Pay ediyorum şimdilerde.

Ne olur izin ver Tanrım
Gül çiçekleri çelikleyeceğim
Ayrık otlarının köklerine
Ve asılıp kıpır kıpır, yıldız yuvası,
Adımın yazıldığı ışıklı duvarlara,
Aldığım elinden, dökülen sevgileri süreceğim.
Yaylalarda alıç misali,
güneş yüzlü yumurcaklarına,
Başöğretmen Atatürk esinli selamlar söyleyeceğim.
Göz ucuyla bakılmış, el ucuyla tutulmuş,
Gözlerinde ışıklar azalmış, oğullarımız-kızlarımız
Kalmasın diye, dualar edeceğim.

(24 Kasım 2001- MAVİ SALON ETKİNLİKLERİ))