Sen bir apartman boşluğu gibi sahipsizsin;
karanlık yayılmış rutubetli hayatına,
sokak kedileriyle yatıp kalkar hasretin.
belki yıkılır bu duvarlar, karışır insanlara, ama
dayanmaz sıcağa hasret dizlerin.
yine geldin meryem,
gördüm seni burnumun ucunda.
aldım kokunu, duydum seni
ama görmedin sen beni.
sanmıyorum zaten umrunda...
yıldızları göremem
kara bir bulut kaplamış semayı.
bundan mı mütevellit bilmem, ama
manidar bulurum;
anlayamam seni.
seninle çıksak keşke yörüngeye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!