Bir hayat çıkarken, er meydanına,
Nefesle birlikte, ıztırâb başlar,
Çileler yazılır, onun adına,
Vazife demişse, ıztırâb başlar.
Zamanın ipine efâl dizilir,
Taneler çekilir, meydan gezilir,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
KEŞEKE ÇEKİLEN ISDIRAPLARI,
BAŞKALARI DA ANLASAYDI,
BİRİLERİ BİRİLERİNE ISTIRAP ÇEKTİRMEZDİ.
BU MEYANDA;
GÜZEL ŞİİRİNİ,
KALEMİNİ,
YÜREĞİNİ KUTLARIM DOST.
ustadım cok begenımle sıırnızı okudum nefıstı saygılarımla samı
Yaşadığımız dünyaya dair, yaşanılan her güzelliğin bitiş noktasından sonra başlar ızdırap...
Güzel ve anlamlı bir çalışmaydı ...
Kutluyorum sayın Adaklı, kaleminizi, yüreğinizi...Saygıyla .
Hiçbir yönü sevimli olmayan bir olgudur ıztırâb.
Fena abanır insana,etkisini çabucak gösterir ve bizi yaşamdan koparabilmek için gücü yettiğince uğraşır.Başarılı da olur çoğu kez.
Şair,ıztırâbın başlayışıyla ilintili örnekler vere vere sürdürüyor şiirini ve bunların bireydeki etkilerini yakın plana getiriyor.
Ayrık bir konu .Güzel bir sunum.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta