İzmit'te Zaman Şiiri - Hatice Göksu

Bir uçurtmayım İzmit semalarında
Akduvaklı Kartepe sırtlarına yaslanıyorum
Seyretmek için şehrim görkemini

Uçuyrum martı olup fuardaki yuvamdan
Denizle anlaşıp kanat çırpıyorum güneşe
Fısıldıyorum kulağına insanların içini daha da ısıt diye

Bir çınar oluyorum demiryolu caddesine
Selamımı götür kara tren hüzünlü yüreklere

Bir tual oluyorum Sanat Sokağı'nda
Renk cümbüşüne bürünüyorum gökkuşağına inat

Üniversite oluyorum bilim saçmak için dört bir yana
Kucaklıyorum her şeyi sımsıkı
Tüm insanları küçücük bir yüreği sığdırıyorum

Klavuz olup dolaştırıporum turistleri pişmaniye kokuları içinde
Akşama sığınan günde akrep oluyorum Saat Kulesi'ne
Durduruyorum zamanı geceye inat