İzmirde deprem Şiiri - Rabia Barış 2

İZMİRDE DEPREM

Toprakta fay koptu yıkıldı İzmir,
Felaket yılına bu da eklendi.
Enkazın altında oy nice canlar!
Zaman yarışında yardım beklendi.

Bazı aileler topyekûn gitti,
Yavru arayanın yüreği bitti,
Her bir yıkıntıya ekipler yetti,
Moloz yığınları bir bir yoklandı.

Fay bağı koparken titredi toprak,
Korkudan dalında sarardı yaprak,
Ölüm nasıl yakın ey gafil bir bak,
Her bir canlar kapı köşe saklandı.

Binalar yıkıldı, yerle bir oldu,
Kimi suda, kimi tozda boğuldu,
Kara haber tüm dünyada duyuldu,
Darda olan acıları yüklendi.

Yaktı canımızı iki bin yirmi,
Nedir sıkıntısı sorsam söyler mi?
Acep toprak daha pek çok can yer mi?
Pandemide nice nabız teklendi.

Kimi can derdinde, kimi çalmakta,
Kimisi kiradan binler almakta,
Kimisi enkazdan bir can bulmakta,
Ölen öldü, müteahhitler aklandı.

Rabia BARIŞ