İzmir Yüreğimde Yanar Şiiri - Mehmet Kesici

Bulutlarım kirli siyah bu akşam
Ufuklarım, koyu sisli.
Umut karaya çalıyor ne yazık
Günbatımları kor gibi, kızılı
Gecelerse çok anlamsız haldeler
Gözlerimde renkler solgun.
Alt üst olmuş gibi her şey nedense
Bir karmaşa var içimde.
Beynimde uğultularım başlıyor
Kulaklarım duymaz seda.

Baykuş, benden yana ötmekte şimdi
Sevgili karşıyaka'da uyumalar da.
Körfez, çöl rengini almış, kurşuni gibi
Ben, konağ'i ateşledim akşamdan
Kordon, sıkar bedenimi bu defa.
Gar, ben gibiler'le dolu her biri yolcu
Göç'mü vardı hüzne doğru, bilemiyorum
Düşündüm, soramıyorum.
Ne oldu güzel izmir'im
Ne iş bu, anlamıyorum.

Yürüyorum salınarak düşler içinde
Yalın ayak, yarı çıplak meçhul biçimde
Yüreğim acı fuarı sergi açılmış
Kale yıkılmış kadife'm.
Bayramyeri'nde ağıtlar yakılmış
Kurşun yemiş gaziemir bu akşam
Kurumuş gül karabağlar ardımda
Basmanem, ciğer dağlar bağrımda
Ben, İzmir'in göbeğinde oturuyorum
İzmir, yüreğimde ağlar.

Dilek alır susuz dede yeşil tepe de
Anarım da binbir kere adını sevgilinin
Dalarım da karşıyaka kıyılarına
Görmek isterim resmini.
Hüzün kokar karşıyaka efsanem benim
Bostanlı, üzüm karası bağ bozumunda
Yamanlar'i bulut sarmiş ben gibi
Benden beter oluyor bak karagöl
Yanıyor da koca şehir.
Tüttüyor da alev alev körfez'im şimdi
Eriyor da ateşlerde en güzel anılarım
Büyük sevdam dönüyor da küllere
Doluyor da hüzün içe.
Söyle bana güzel izmir, hadi söyle
Ses ver bize,
Ne oldu ki.apansızce böylesi
Nedenini kim soylesin?
Gün niye döndü?
Ömrümü böldün İzmirim,
Ölümüm oldun! ......