izmire yağmur yağdı
önce çiseledi
sonra olanca şiddetiyle boşaldı gökyüzü
tertemiz oldu hayat
duru yağmur suları yıkadı yok etti tüm pislikleri
denizde ki balıklar dahi nasiplerini aldılar
tertemiz ruhlarla doldurdu insanlar yağmur sonrası sokakları
fakat,
yağmur sularının arındıramadığı birşey vardı
özlem
diğer adıyla,
sevgiliye duyulan hasret
arındırmak bir yana
aksine artırdı delicesine yağan yağmur özlemleri
kalpleri hasretle dolu aşıkların yüzünden düşen her damla
olmayan sevgilinin okşayışıydı sanki..
ıslandı saçlar hasret yağmurlarıyla
dışı serin vücutlar
içlerinden daha fazla yandılar ayrılık denen acıyla
daha bir beter düştü akıllarına
sevgiliden ayrı olmanın gerçeği..
isyan etti tüm aşık yürekler
izmir semalarından taşıpta gelen deli yağmurlara
düşündüler,
acaba nerede,ne yapıyor şimdi o sevgili
vardımı acaba gönlüne,
gönlümden akan şu hasret seli
varmıdır,günü gelipte bu hasret yağmurlarını dindirecek,
varmıdır,yağmurlardan sonra çıkıpta bir gelecek..
günler boyu durmadı izmir yağmurları
insanların ruhlarını tertemiz aklayıp paklarken
iyice sersem etti yar yoluna bakanları
bir beter dokundu hasretin kokusu
ayrılıktan nasibini almış tüm kalplere
anlamaya çalıştı yürekler
ayrılık denen bu illet niye!
ve,
günü geldi,
dindi amansız yağmurlar
fakat hasret,özlem hala devam ediyordu
çünkü bu seferde izmir toprağı
vallahi,
mis gibi sevgili kokuyordu...
12.Ekim.2011.İzmir
Ali Efeoğlu
Kayıt Tarihi : 2.11.2011 20:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!